Mijn zwangerschap & bevalling

 

Ik heb een prachtige zwangerschap gehad, althans ik heb mijn zwangerschap als een van de mooiste periodes in mijn leven beleefd!

Wel kwam ik in de 13e week van mijn zwangerschap op bed te liggen. Dit kwam doordat de zwangerschap te zwaar werd voor mijn onderrug vanwege mijn Spina Bifida Occulta (verborgen open ruggetje). Maar het feit dat ik zwanger was vond ik zo bijzonder dat ik  het liggen op bed er graag voor over had. De navelstreng was bij de bevalling ook de dikste die de gynaecoloog tot dusver had gezien. Ik vond het heerlijk om zwanger te zijn.

 

De bevalling is echter een heel ander verhaal. Ik heb een helse bevalling gehad. Dit voornamelijk omdat ik destijds nog geen diagnose had en de dienstdoende verpleegkundige mij niet serieus nam. Aangezien mijn lichaam het opgeven moment echt opgaf moest de bevalling worden ingeleid. Na 24 uur had ik nog maar een centimeter ontsluiting. In het begin had ik buikweeën en die kon ik perfect opvangen, op het moment dat dit de rugweeën werden begon de ellende. Ik kon deze rugweeën op geen enkele manier opvangen vanwege mijn Spina Bifida Occulta.

Na 36 uur besloot men toch een epiduraal aan te brengen. Dit zorgde dat ik in een paar uur tijd van 4 cm ontsluiting naar volledige ontsluiting ging. Wel was steeds maar de helft van mijn lichaam verdoofd (waarschijnlijk ook door mijn Spina Bifida Occulta). Het was de pijn die de bevalling tegenhield. Echter heeft de dienstdoende verpleegkundige op eigen houtje besloten de epiduraal niet te verlengen.... En daar ging het echter mis.

 

Acht en een halve maand ben ik gezien door alleen maar gynaecologen, het is dus uitermate vreemd te noemen dat er niet direct een gynaecoloog aanwezig was bij mijn bevalling. Op het moment dat het echt mis ging werd er een gynaecoloog bijgehaald. Uiteindelijk heeft zij Liam, zoals je een boom ontworteld met haar been tegen het bed middels een zuignap ter wereld gebracht.

Na mijn bevalling was ik onder andere mijn blaasfunctie kwijt alsmede ook de kracht in mijn benen.

Op het moment dat ik nadien mijn bevalling ter sprake bracht werd hier nauwelijks gehoor aangegeven. Uiteindelijk besloten wij een klacht in te dienen bij het Medisch tuchtcollege ik wilde zo graag een excuus voor de wijze waarop men had gehandeld. Uiteindelijk bleek dat er tijdens mijn bevalling 4 bevallende vrouwen waren, 2 verpleegkundige en 1 verloskundige. Dit heeft voor ons betekent dat wij voornamelijk alles zelf hebben moeten doen. Het ziekenhuis verschool zich achter het feit dat er dus te weinig personeel was en men dus niet heeft geweten dat het met mij zo slecht ging......

 

Jarenlang hebben Arjen en ik zodra er een bevalling op tv of in de film te zien was direct de zender verandert. Lange tijd heb ik nachtmerries gehad.

 

Achteraf blijkt dat de communicatie erg slecht is geweest en dat ik nooit op deze manier had mogen bevallen. Ook was Arjen zo druk met mij bezig en ik in zoveel pijn dat wij niet meer op konden komen voor dat wat ik nodig had. Erop terugkijkend had ik graag een Doula ingeschakeld.

 

Onder het kopje tips en dan zwangerschap & bevalling staan nog de nodige tips welke ik graag had gehad voor mijn eigen bevalling.