Bevallen

Bevallen als je beperkt en/of chronisch ziek bent heeft natuurlijk ook zijn haken en ogen. Daarom is het heel belangrijk dat je alles van te voren goed regelt zodat je niet voor verrassingen komt te staan en ergens achteraf spijt krijgt of. Maar zelfs als je alles goed regelt blijven er altijd dingen waar je niet aan hebt gedacht. Hier een paar tips van mij.

 

Het meest belangrijke is de communicatie tussen jou en de verloskundige of de gynaecoloog. Deze moet goed op de hoogte zijn van jou situatie maar zeker ook jou wensen.

 

Bij een thuisbevalling kan je het meeste inkleden zoals je het zelf zou willen hebben en een ander voordeel is dat je alles bij de hand hebt,ook je eigen hulpmiddelen.

Als chronisch zieke of met een beperking is het vaak niet verstandig thuis te bevallen en heb je de keuze ook eigenlijk niet. Wanneer je in het ziekenhuis bevalt, zeker met een beperking, kunnen er nog wel wat dingen missen. Ik heb bijvoorbeeld een verhoogd toilet,elektrisch verstelbaar bed etc. nodig. Die moesten allemaal vooraf worden aangevraagd. Ook een apart dieet je allergieën etc moet je tijdig vooraf doorgeven.

 

Ook is het mogelijk om in een kraamhotel te bevallen. Een soort tussenvorm. Ook hier kan je het beste van te voren alles goed aangeven zodat je niet voor nare verrassingen komt te staan.

 

Bij mijn bevalling in het ziekenhuis (op medische indicatie) is er het een en ander mis gegaan vooral doordat een verpleegkundige mijn gegevens niet goed had gelezen. Daarnaast was het veel te druk in de verloskamers. Ik kon bijvoorbeeld mijn benen niet zelf omhoog houden maar ook het persen was anders door mijn Spina Bifida Occulta  (verborgen open ruggetje). Mijn lichaam heeft hierdoor veel schade opgelopen.

 

Geef bijzonderheden duidelijk en herhaaldelijk aan.

 

Het is ook mogelijk om voor een Doula te kiezen. Deze begeleid je tijdens de zwangerschap al met het oog op de bevalling en begeleid je ook bij de bevalling zelf. Iemand die dus al je belangen behartigd wanneer je,maar ook je wederhelft  dit niet meer kunnen. Want ook de partner, althans de mijne, was zo volledig met mij bezig dat hij niet even weg kon lopen om iets te halen of met de arts te overleggen etc.

 

Wat ook een mogelijkheid is om een bevallingsplan te maken. Of een "wat als" plan. Zodat men kan lezen wat jij wilt zodat jou niet hetzelfde als mij kan overkomen. In het ziekenhuis maar zeker ook bij de verloskundige praktijken is er, in mijn ervaring, maar weinig ervaring met vrouwen met een beperking en/of chronische ziekte. Dit is heel erg jammer dus schaam je niet om alles te vertellen. Daar kunnen zij ook weer van leren.